Konwencja singapurska o mediacji (2019) i jej znaczenie

Posted 13 paź 2020

Trzy seminalne wydarzenia stanowią podłoże i fundament ewolucji Mediacji.

Pierwszym wydarzeniem była konferencja Pounda, która odbyła się w Minnesocie w USA (1976 r.), podczas której profesor Sander z Harvard Law School zaproponował alternatywne formy rozwiązywania sporów, takie jak negocjacje, arbitraż i mediacja, aby zmniejszyć zależność od konwencjonalnych sporów sądowych i przezwyciężyć niechęć do korzystania z innych form rozwiązywania sporów.

Drugim wydarzeniem jest Konwencja Narodów Zjednoczonych o międzynarodowych porozumieniach ugodowych wynikających z mediacji, zwana również nieformalnie Konwencją singapurską o mediacji, ponieważ konwencja odbyła się w Singapurze. Traktat ten został podpisany przez 52 kraje w sierpniu 2019 r. i wszedł w życie 12 września 2020 r. Dzięki tej konwencji po raz pierwszy na świecie mediacja zyskała taką samą rangę i uznanie, jak inne formy alternatywnego rozwiązywania sporów.

Trzecim wydarzeniem jest obecna sytuacja niepewności z powodu COVID i związany z nią potencjał konfliktu. Powoduje to potrzebę pokojowego rozwiązania konfliktu. Mediacja spełnia również ten wymóg.

Zakres Konwencji singapurskiej jest jednak ograniczony do międzynarodowych ugód handlowych wynikających z mediacji:

Co najmniej dwie strony ugody mają miejsce prowadzenia działalności w różnych stanach.
Stany, w których strony ugody mają swoje miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, różnią się od następujących stanów
Państwo, w którym wykonywana jest znaczna część zobowiązań wynikających z ugody.
Państwo, z którym przedmiot ugody jest najściślej związany.

Konwencja singapurska NIE ma zastosowania do: -

Mediacje związane z transakcjami konsumenckimi, spadkami rodzinnymi lub prawem pracy.
Umowy ugody: -
które zostały zatwierdzone przez sąd lub zawarte w trakcie postępowania przed sądem; oraz
Są one wykonalne jako orzeczenie w państwie tego sądu.
Ugody, które zostały zarejestrowane i są wykonalne jako orzeczenie arbitrażowe.

Pomimo tych ograniczeń, Konwencja singapurska o mediacji (2019) jest istotna, ponieważ wraz z jej wejściem w życie mediacja zyskuje większą wiarygodność, znaczenie, uznanie i równą rangę, jak inne formy alternatywnego rozwiązywania sporów, jak nigdy dotąd.

Wcześniej, Konwencja Nowojorska (zwana także UNCITRAL lub Konferencją Narodów Zjednoczonych w sprawie Międzynarodowego Arbitrażu Handlowego) z 1958 r. uznawała wykonywanie zagranicznych orzeczeń arbitrażowych; podobnie, Konwencja Haska z 1971 r. uznawała wykonywanie zagranicznych orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych wydanych przez organy prawne jednego kraju w innych krajach-sygnatariuszach.

Wraz ze wzrostem świadomości na temat mediacji jako pokojowej metody rozwiązywania konfliktów z naciskiem na dzielenie się i wygrywanie dla obu stron, "mediacja może być liderem w alternatywnym rozwiązywaniu sporów w wielu, jeśli nie we wszystkich obszarach konfliktów - w tym konfliktów na arenie krajowej!". To tylko kwestia czasu!!!!

Początek został już zrobiony!!!!

To tylko kwestia czasu!!!!

Od tego zaczynamy naszą podróż w Mediation!!!!