Rozwiązywanie wyzwań polityki globalnej: Pięć lekcji z negocjacji wielostronnych

Twoja społeczność, firma lub organizacja stoi przed monumentalnym wyzwaniem politycznym, które wymaga rozwiązania. Być może jest to nowa potrzeba (lub zagrożenie) regulacyjna, problem środowiskowy lub kwestia zdrowia publicznego. Jest wielu aktorów, niezliczone interesy i ogromne różnice w spojrzeniu na rozwiązanie (lub na potrzebę rozwiązania w ogóle!). Zwolennicy każdej ze stron przytaczają radykalnie różne zestawy danych i założenia. Kwestia wydaje się nierozwiązywalna. Ale przynajmniej część interesariuszy uważa, że problem istnieje i wszyscy są zainteresowani wynikiem, więc coś trzeba zrobić. To jest układ klasycznych negocjacji wielostronnych.

W zmieniającym się, wzajemnie powiązanym świecie, w którym zmiany klimatu i wpływ człowieka zmieniają równanie naszego codziennego życia, a każda osoba i podmiot w społeczeństwie ma w tym swój interes, będziemy wspólnie stawać w obliczu coraz trudniejszych debat politycznych i decyzji na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym.

Jak radzimy sobie z tymi kwestiami, gdy istnieją sprzeczne interesy? Możemy rozmawiać o wielu kwestiach i rozwiązaniach, ale musimy również zinstytucjonalizować sposób dochodzenia do właściwych odpowiedzi, opracowywania właściwych polityk i robienia tego w taki sposób, aby były one trwałe.

Spędziłem prawie 10 lat na negocjacjach w Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i uważam, że wyniki wielostronne - te naprawdę opracowane z udziałem wszystkich zainteresowanych stron - stanowią jedyne wykonalne rozwiązania polityczne dla naszych stale rosnących wyzwań.

Lekcja pierwsza: Zaprzyjaźnij się.

Inni uczestnicy dyskusji mogą w rzeczywistości czuć się i zachowywać bardziej jak bojownicy niż przyjaciele, ale błędem jest postrzeganie ich w ten sposób. Lepsze rozwiązania powstają w wyniku słuchania i burzy mózgów oraz tworzenia atmosfery, która temu sprzyja. Poznaj swoich partnerów i zrozum ich - wszystkich, nie tylko tych, którzy wydają się być bardziej po Twojej stronie. Osiągnięcie dobrego wyniku politycznego leży w interesie wszystkich.

Lekcja druga: Pomyśl Motywacje.

Kolejną rzeczą, którą należy zrobić w każdych negocjacjach, jest ocena swoich partnerów (po uprzednim ich poznaniu). Każda osoba reprezentująca daną grupę lub organizację będzie prawdopodobnie miała zarówno zawodowy, jak i osobisty program działania. Szczególnie w kwestiach takich jak środowisko czy zdrowie, w których jednostki - nawet te reprezentujące organizacje - słusznie czują, że stawka jest osobista. Co więcej, każdy "negocjator" będzie miał zarówno cele polityczne, jak i bardziej osobiste interesy kierujące jego zachowaniem (np. przyciągnięcie uwagi atrakcyjnego przedstawiciela branży, zaimponowanie nowemu szefowi twardym zwycięstwem itp.) Różnice w spojrzeniu na problem - najtrudniejsza przeszkoda do pokonania - wynikają z różnych założeń i mogą być zakorzenione w tych osobistych/zawodowych celach i interesach. Warto spróbować spojrzeć na problem z punktu widzenia innej osoby, ponieważ to pozwoli Ci lepiej poprowadzić swoich partnerów przez problem z Twojego punktu widzenia.

Lekcja trzecia: Zachowaj spokój i samoświadomość.

Podczas angażowania się w debatę na temat ważnych kwestii będących przedmiotem dyskusji, ważne jest, aby nie dać się zaślepić emocjom, ani nie pozwolić, aby emocjonalny teatr waszych partnerów wprowadził was w błąd. Zachowajcie spokój, wysłuchajcie podstawowych interesów, które są przekazywane, i utrzymujcie swoje stanowisko w celu osiągnięcia sprawiedliwego porozumienia. Jak większość z nas nauczyła się w Psych 101 (lub jego odpowiednik), emocje prowadzą do błędów i podejmowania złych decyzji.

Lekcja czwarta: Bądź kreatywnym rozwiązywaczem problemów.

Czasami po prostu nie ma powszechnie akceptowalnego rozwiązania problemu; częściej jednak istnieje przynajmniej jedno, z którym obie strony się nie zgadzają. W pozornie nierozwiązywalnej debacie, osiągnięcie dobrego wyniku często wymaga znacznej kreatywności - może nawet ponownego zdefiniowania swojego wyobrażenia o tym, jak wygląda "dobry" wynik. Będąc kreatywnym, chroń podstawowe interesy swojej pozycji i utrzymuj swoją linię końcową - nie uszczuplaj swojej listy "absolutnych must-haves", chyba że była ona nierealistyczna - a następnie znajdź porozumienie, które je spełnia, pozwalając jednocześnie innym stronom na spełnienie ich. Ta umowa może nie wyglądać jak wynik, którego oczekiwałeś, ale jeśli podstawowe interesy wszystkich są spełnione, to jest OK.

Lekcja piąta: Chroń prawomocność wyniku.

Aby wynik był udany (a przez to rozumiem, że został "zaakceptowany" i wdrożony przez strony), jego "prawomocność" jest najważniejsza. Aby wynik był uzasadniony, każdy uczestnik musi czuć, że proces był sprawiedliwy, że każdy wygrał coś lub stracił coś, że jego wynik był chroniony i że nie był zastraszany lub spychany na margines. Co więcej, uczestnicy dyskusji o polityce są prawdopodobnie kolegami lub sąsiadami, graczami w społeczności lub "przyszłymi bojownikami" ORAZ będą negocjować ze sobą ponownie. Jest zatem istotne, aby negocjatorzy, zwłaszcza potężne strony, unikali "pułapki goryla". Zastraszanie lub zdradzanie zaufania zbudowanego w dyskusji może pomóc jednej (gorylowi) stronie łatwo wygrać swoją pozycję w jednej konkretnej debacie, ale na dłuższą metę jest to taktyka przegrywająca. Zachowanie każdego negocjatora pomaga nadać ton nie tylko tej debacie, ale i przyszłym dyskusjom, a umowa zawarta w złych emocjach będzie oznaczać umowę, która nie będzie działać tak dobrze, jak mogłaby, ponieważ jej zasadność jest wątpliwa. Lekcja pierwsza jest naprawdę najważniejsza z nich. W każdych negocjacjach przekonałem się, że jest ona kluczem do pomyślnego wyniku. Pozostałe lekcje pokazują nam, że równie ważny jest każdy negocjator z osobna: ty i twoje podejście zrobicie różnicę w każdej debacie politycznej. Każda osoba ma władzę - może wpływać na ton dyskusji, warunki debaty i legalność procesu. Jest również odpowiedzialna za siebie, swoje stanowisko oraz za możliwy do osiągnięcia rezultat polityczny. Ta władza i odpowiedzialność są coraz ważniejsze w publicznych i międzynarodowych debatach politycznych. Bo to są poważne sprawy.