W różnych krajach istnieją różne sposoby praktykowania mediacji. Na rozumienie i praktykę mediacji często wpływa powszechne rozumienie definicji mediacji w danym kraju, a z drugiej strony praktyka mediacji, np. osadzenie w istniejącym systemie prawnym, wpływa na jej definicję.
W niniejszym artykule pokazujemy, jak mediacja jest powszechnie rozumiana i praktykowana w Niemczech, analizując trzy przypadki. W tym celu przeanalizowano ustawę o mediacji, definicję Niemieckiego Stowarzyszenia Mediacji oraz badanie przeprowadzone wśród niemieckich mediatorów.
Niemiecka ustawa o mediacji - das Mediationsgesetz
W dniu 21 lipca 2012 r. weszła w życie ustawa o mediacji (Mediationsgesetz) weszła w życie w Niemczech, nadając tym samym mediacji ramy prawne jako integralnej części niemieckiego systemu prawnego. W § 1 ustawy zdefiniowano podstawowe cechy mediacji:
- jakość procesu
- cel polubownego rozwiązania konfliktu
- dobrowolny charakter uczestnictwa w procedurze
- osobista odpowiedzialność za osiąganie rozwiązań
- zarządzanie procedurą przez neutralną stronę trzecią bez uprawnień decyzyjnych.
Niemieckie Federalne Stowarzyszenie Mediacji - Bundesverband Mediation
Jeśli porówna się prawny opis mediacji z definicją Bundesverband Mediation (Federalne Stowarzyszenie Mediacji), można zauważyć, że wymieniono tu dalsze kryteria. Mediacja jest procedurą pozasądowego, konstruktywnego rozwiązywania konfliktów.
Mediacja to:
- poufny
- uporządkowany
- dobrowolnie
- otwarte.
Mediatorami są:
- bezstronny
- niezależny
- wykwalifikowany
Stronami konfliktu są:
- na własną odpowiedzialność
- zainteresowanych konstruktywnym zarządzaniem konfliktami
- opracowują własne rozwiązania.
Niemieckie badanie społeczne wśród mediatorów
W badaniu "elementów mediacji", Tröndel [1]wykorzystuje jakościowe badanie socjologiczne, aby wziąć za podstawę szereg istniejącej niemieckiej literatury na temat mediacji i zbadać, jakie elementy zawiera opis mediacji w reprezentacji tych tekstów.
Z uzyskanych elementów tworzy kategorie. Wszystkie niemieckojęzyczne teksty na temat mediacji osiągają konsensus w odniesieniu do następujących elementów:
- Poufność mediatora i stron konfliktu
- Samoodpowiedzialność lub samostanowienie stron konfliktu
- Celem mediacji jest osiągnięcie polubownego rozwiązania.
- Celem jest poprawa relacji między stronami konfliktu
- Celem jest stworzenie sytuacji, w której wszyscy wygrywają
- Mediator strukturyzuje konflikt
- Mediator wspiera samodzielne wyjaśnianie
- Mediator przyjmuje postawę doceniającą
- Mediator zarządza emocjami
- Mediacja koncentruje się na przyszłości.
Jeśli nałożyć na siebie te trzy definicje lub opisy mediacji, wyłania się następujący obraz powszechnego rozumienia mediacji w Niemczech: Mediacja to ustrukturyzowany, zorientowany na przyszłość procedura moderowane przez neutralną/stronę trzecią dla pozasądowe rozwiązywanie konfliktów. Zarządzane przez zasady neutralność, samostanowienie, dobrowolność, poufność, i ostatecznie ma na celu osiągnięcie polubowne rozwiązanie konfliktu.
[1] Tröndle, Jakob (2015): Die Elemente der Mediation. Die Praxiselemente der Mediation als gegenstandsnahe Basis für interdisziplinäre Mediationsforschung. In: Konfliktdynamik 4 (3): S. 210-218.
Fragment z: